Ważnym zadaniem w pracy wychowawczej jest kształtowanie u dzieci umiejętności odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach życiowych. O ile uczniowie na ogół znają podstawowe zasady savoir vivre'u (inna rzecz czy je stosują), o tyle dostosowanie ubioru do różnych okazji często stanowi problem. Częste jest naśladowanie w ubiorze aktualnych idoli, ulubionych piosenkarzy w ich imażu estradowym, bezkrytyczne uleganie modzie niezależnie od okoliczności i ograniczeń związanych z sylwetką. W naszej pracy zawodowej w poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz w szkole podstawowej i gimnazjum niejednokrotnie stykamy się z dziećmi, których ubiór jest nieodpowiedni do okoliczności, a także ich wieku i które tym samym narażone były na krytykę dorosłych lub drwiny kolegów i koleżanek oraz negatywny odbiór ich osoby spowodowany pierwszym - wizualnym wrażeniem. Same natomiast nie były świadome niestosowności stroju i tego, że mogą wystawiać się na śmieszność.
Po zasięgnięciu opinii naszych koleżanek uczących w szkole, które potwierdziły, że powyższa sprawa jest bardzo istotna i wymagająca działań ze strony wychowawców, opracowałyśmy scenariusz zajęć warsztatowych dotyczących stosowności ubioru w różnych okolicznościach. Scenariusz jest do wykorzystania przez wychowawców klas lub pedagogów i psychologów szkolnych.
Z przeprowadzonych przez nas do tej pory warsztatów wynika, że uczniowie bardzo dobrze reagują na odwoływanie się do rzeczywistych sytuacji, których same doświadczyłyśmy. Warto, naszym zdaniem, kilka takich przykładów sobie przygotować.
Nie szata zdobi człowieka, ale... jak cię widzą, tak cię piszą. Jak istotny jest ubiór w naszym życiu.
Scenariusz zajęć dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej.
Czas trwania zajęć: 90 min.
Cel warsztatu:
Po zajęciach uczeń:
- wie, że należy ubierać się schludnie i stosownie do okoliczności
- umie rozpoznać różne rodzaje strojów (np. codzienne, robocze, sportowe, dyskotekowe, wizytowe, wieczorowe, mundury)
- potrafi dobrać akcesoria/dodatki odpowiednie do danego stroju.
- ma świadomość, że ludzie kształtują swoje zdanie o innych, często nieznajomych osobach, opierając się na bodźcach wizualnych, często sugerując się strojem
Forma pracy: warsztat
Metody pracy: dyskusja, burza mózgów, prezentacja, samodzielna praca uczniów
Materiały: fotografie, duże arkusze papieru, markery, kolorowe magazyny (najlepiej sprawdzają się katalogi wysyłkowe), klej, nożyczki, kartki A-4 z konturem człowieka po 2 dla każdego uczestnika zajęć, puste kartki A-4
Przebieg zajęć:
- Prowadzący zadaje pytanie: "Dlaczego ludzie się ubierają?" i zapisuje na arkuszu papieru odpowiedzi uczniów ("żeby było ciepło", "bo takie są normy w naszej kulturze", "żeby ładnie wyglądać", "żeby się wyróżniać", "żeby się nie wyróżniać" itp.).
- Prezentując po kolei wizerunki osób ubranych na różne okazje, prowadzący zadaje kolejne pytania: Jak zareagowalibyście na osobę, która na basen przychodzi w futrze? Jak mogliby zareagować inni ludzie? Co mogliby pomyśleć o tej osobie? Gdyby np. na ognisko przyszedł ktoś ubrany jak na dyskotekę, jak inni zareagowaliby na jego strój? Jakie niedogodności z tym związane mogłaby odczuwać ta osoba? Jak mogłaby się poczuć widząc, że bardzo różni się strojem od reszty uczestników spotkania?
- Prowadzący podaje różne okoliczności, uczniowie określają charakterystyczne elementy stroju z nimi związane, prowadzący zapisuje je na arkuszu papieru:
- ślub - jak ubrani są państwo młodzi? - np. suknia ślubna, welon, bukiet, garnitur, krawat, kwiat w butonierce
- wycieczka w góry - wygodne buty, sweter, kurtka przeciwdeszczowa, plecak
- basen - kostium kąpielowy, nakrycie głowy, klapki
- sanki - kombinezon lub ciepłe spodnie i kurtka, szalik, czapka, rękawiczki, ciepłe buty
- sylwester, zabawa karnawałowa - wieczorowa sukienka, garnitur, strój karnawałowy
- praca w gospodarstwie - wygodne spodnie, bluza, gumowe buty
- Pytanie prowadzącego: Dlaczego ubieramy się różnie w różnych okolicznościach? ("żeby było wygodnie", "żeby nie urazić nikogo niewłaściwym strojem", "żeby się nie ośmieszyć", "żeby podkreślić ważność wydarzenia" itp.) - odpowiedzi uczniów spisujemy na arkuszu papieru.
- Uczestników dzielimy na grupy 3-4 osobowe. Każda grupa otrzymuje zdjęcia postaci ubranych w charakterystyczny sposób: np.
- człowiek w łachmanach, zaniedbany, brudny,
- kobieta lub mężczyzna w garsonce/garniturze z teczką , nienaganną fryzurą,
- chłopak lub dziewczyna reprezentujący jakąś subkulturę - punk, emo, fan rocka, fan muzyki heavy metalowej
Każda grupa ma za zadanie wypisać cechy jakimi, jej zdaniem, charakteryzują się prezentowane osoby, mając do dyspozycji jedynie ich zdjęcia.
Omówienie ćwiczenia:
Prowadzący zadaje uczniom pytania np.: czy to było trudne czy łatwe zadanie - dlaczego? czy było zdjęcie, którego interpretacja sprawiła szczególny kłopot?
Ważny wniosek:
Każdy z nas ubierając się w jakikolwiek sposób może samym swoim wyglądem - strojem, fryzurą wzbudzać u obserwatorów różnego rodzaju odczucia. Ponadto inni mogą wnioskować o naszych cechach, opierając się wyłącznie na naszym wizerunku.
- Podsumowanie prowadzącego: Człowiek elegancki, z klasą to ten, który ubiera się odpowiednio do okazji, okoliczności i pogody. Nie nazwiemy elegancką osoby, która np. na spotkanie przy grillu wystroi się jak na wesele, do szkoły przyjdzie w stroju dyskotekowym, a na eleganckie przyjęcie w ubraniu roboczym. Ważne jest również, by ubranie było schludne i czyste. Nie jest też powiedziane, że jeśli ktoś wyda na ubiór sporo pieniędzy, to na pewno będzie elegancki i szykowny. Czy nam się to podoba czy nie często jesteśmy oceniani i sami oceniamy innych po wyglądzie zewnętrznym, szczególnie gdy brakuje innych danych pochodzących np. z rozmowy z dana osobą czy jakiegoś dłuższego bezpośredniego kontaktu, który mógłby zdobyte wcześniej informacje weryfikować.
- Praca samodzielna uczniów z wykorzystaniem wiedzy zdobytej w trakcie zajęć. W zasięgu wzroku dzieci pozostają arkusze z wcześniejszymi zapisami. Prowadzący rozdaje uczniom kartki z konturem człowieka oraz kolorowe magazyny, klej i nożyczki, a następnie poleca ubrać ludki na dwie różne okazje. Uczniowie, korzystając z pomocy zapisów na arkuszach, wycinają i naklejają na kontur ludka odpowiednie elementy ubrania zgodnie z wybraną koncepcją. Po ok. 20-25 min. uczniowie prezentują swoje prace opowiadając, na jakie okazje ubrali ludka i co brali pod uwagę dokonując wyboru elementów stroju.
|
