"W wychowaniu rola rodziców jest pierwsza, najważniejsza i niezbywalna. Dlatego winni oni poznać swoje prawa i obowiązki, a potem szukać najlepszych metod wychowawczych."
Profesor Anna Jenke
Rodzina jest szczególną wspólnotą życia, zespoloną licznymi więzami: biologicznymi, emocjonalnymi, kulturowymi, gospodarczymi. Więź rodziną cechuje wysoki stopień intymności. Rodzina ma własne zadania i cele. Podstawowe zadania rodziny to: - zapewnienie biologicznego bytu narodu, społeczeństwa i Kościoła przez prokreację
- wychowanie i wprowadzenie młodego pokolenia w życie społeczne przekazanie mu dziedzictwa kultury, każda rodzina ma pewne wspólne podstawy poglądy, sposoby zachowania, obyczaje.
Jednym z istotnych elementów mających wpływ na wychowanie dzieci jest klimat domu rodzinnego. Chodzi o relacje uczuciowe panujące w rodzinie zwłaszcza w pierwszych okresach życia dziecka, w okresie niemowlęcym i dzieciństwa tworzą się głębokie dynamizmy emocjonalne u małych dzieci. Dokonuje się proces identyfikacji z płcią. Brak harmonii wśród rodziców, brak zainteresowania się wychowaniem dzieci, przesadna surowość albo przesadne wymagania są czynnikami, które mogą wywołać u dzieci zaburzenia emocjonalne i uczuciowe, a te z kolei mogą poważnie zachwiać ich młodzieńczym okresem, a nawet zaważyć na całym życiu. Dlatego jest rzeczą konieczną, by rodzice znajdowali czas na przebywanie z dziećmi i prowadzenie z nimi rozmów. W rodzinie dziecko po raz pierwszy spotyka się z drugim człowiekiem, uczy się posłuszeństwa, zrozumienia, szacunku, wrażliwości. Rodzina w której panuje klimat wzajemnej miłości i poczucia silnych więzów osobowych promieniuje swoim ciepłem na innych, w takiej rodzinie dziecko doświadcza bezpieczeństwa, akceptacji, kształtuje swoje postawy religijne i hierarchię wartości, pobudza do rozwoju. Jest jednym i niepowtarzalnym środowiskiem naturalnym gdzie dziecko może prawdziwie wzrastać.
Taka rodzina jest domem rodzinnym, bo dom to nie tylko mieszkanie gdzie się je i śpi. W domu przebywa się nie z konieczności lecz z chęci bycia razem, gdzie każdy czuje się potrzebny i kochany. Dom rodzinny to miłość razem przeżywane troski i nadzieje to wiara i wspólnota. Taki dom przyciąga wszystkich, którym brak ciepła. Wychowanie dzieci nie może ograniczać się tylko do poszczególnych zabiegów pedagogicznych, powinno być świadomym wysiłkiem by wszystkich członków rodziny ukierunkować ku dobru i prawdzie. Jan Paweł II idąc za nauką Soboru Watykańskiego II; przypomina, że zadanie wychowania wypływa z najbardziej pierwotnego powołania małżonków do uczestnictwa w stwórczym dziele Boga. Rodząc w miłości i dla miłości osobę, która sama w sobie jest powołana do wzrostu i rozwoju rodzice przez wychowanie wprowadzają ją w życie w pełni ludzkie. Do rodziców należy stworzenie atmosfery rodzinnej przepełnionej miłością i szacunkiem dla Boga i ludzi, aby sprzyjała całemu osobistemu i społecznemu wychowaniu dzieci. Dzieci w rodzinie chrześcijańskiej powinny wzrastać we właściwej wolności wobec dóbr materialnych, przyjmując prosty styl życia, w głębokim przekonaniu, że człowiek więcej jest wart przez to, kim jest niżeli ze względu na to co posiada. W rodzinie dziecko powinno nabyć poczucie sprawiedliwości prowadzącej do poszanowania godności osobistej człowieka, poczucia prawdziwej miłości wyrażającej się w trosce i bezinteresownej służbie wobec drugich. Celem wychowania jest doprowadzenie do znajomości zasad moralnych i uznania ich za gwarancję odpowiedzialnego rozwoju w dziedzinie płciowości ludzkiej. Jak widać z powyższych rozważań rola rodziny w wychowaniu dzieci jest olbrzymia. Rodzina spełnia tu fundamentalne zadanie, którego nikt w pełni nie może wykonać, inne instytucje czy czynniki wychowawcze jedynie uzupełniają to działanie, na nim budują i do niego się odwołują jeśli rodzina chrześcijańska nie spełni zadań przed nią stojących to będzie strata nie tylko dla samego dziecka, które będzie okaleczone życiowo i często nie przystosowane do życia, osobiście i społeczne ucierpi na tym, jak mówi Ojciec Święty: "przyszłość ludzkości i przyszłość Kościoła". Świadomi tej odpowiedzialności za wychowanie dzieci rodzice powinni zadać sobie pytanie: Jak wygląda proces wychowania w ich rodzinie?
Literatura: - "Ludzka płciowość: prawda i znaczenie", Papieska Rada ds. Rodziny, Instytut Studiów nad Rodziną, Łomianki 1996
- "Wierność dobru i prawdzie w sprawach wychowania", s. Bernadeta Lipian, Rzeszów 2002
- "Wytyczne wychowawcze w odniesieniu do ludzkiej miłości", Oficyna Współczesna Wrocław 1994
|
