Informacje o autorze programuMgr Ewa Lubiszewska - nauczycielka matematyki w Szkole Podstawowej Nr 21 Zespołu Szkół Ogólnokształcących Nr 5 w Grudziądzu, 15-letni staż pracy, ukończyła studia podyplomowe z matematyki i informatyki. Egzaminator Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Gdańsku. Ukończyła wiele form doskonalących i dokształcających. Uczniowie, których uczy odnoszą sukcesy w konkursach przedmiotowych, Kangur, Liga Zadaniowa. Pasjonuje się turystyką pieszą. Od momentu rozpoczęcia pracy w szkole, próbowała zaszczepić ją wśród dzieci i młodzieży. Od dwóch lat jest opiekunem Koła Turystycznego. Otrzymała podziękowanie za szczególne zaangażowanie w upowszechnieniu turystyki oraz aktywnego spędzania czasu z młodzieżą szkolną w celu poznania historii naszego regionu i Polski od Wydziału Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego w Grudziądzu.
WSTĘPProblematyka poznania swego kraju podjęta została już przez Komisję Edukacji Narodowej w latach 1773-1794. Już wówczas współpracownik tej Komisji - Józef Minasowicz tak powiedział: "Świat takich nauczycieli chwalił i chwali, którzy ucząc chodzili, a chodząc nauczali"Wieloletnie doświadczenia ze współpracy z dziećmi i młodzieżą stały się dla mnie motywacją do prowadzenia Koła Turystycznego i opracowania Szkolnego Programu Koła Turystycznego. Krajoznawstwo, stanowiąc kompleksową wiedzę o kraju, jest swoistą szkołą wychowania patriotycznego. Jego naczelnym zadaniem jest budowanie dumy narodowej z przeszłości kraju, jego obecnych osiągnięć i perspektyw na przyszłość. Opracowany program ma spełniać funkcję pomocniczą w realizacji ścieżek międzyprzedmiotowych. Jest niezwykle ważne, aby dzieci w wieku 10-13 lat dostrzegały związki pomiędzy nauką a innymi dziedzinami życia kulturalnego. Zainteresowania uczniów pozwoliły mi na umieszczenie w programie takich treści, które uwzględniałyby ich potrzeby w dążeniu do poznania siebie, kolegów, najbliższej okolicy, miasta i regionu. I. CELE EDUKACYJNE- Poznawczo-kształcące
- Poznanie dziedzictwa kulturowego własnego miasta, regionu pod kątem zabytków i innych ciekawych miejsc.
- Wzbudzanie zainteresowania własnym regionem z perspektywy tradycji, współczesności i przyszłości.
- Wyposażenie uczniów w wiadomości niezbędne do uprawiania różnych dyscyplin turystyki np. pieszej, rowerowej.
- Łączenie wiedzy zdobytej w szkole na lekcjach z praktyką np. posługiwanie się mapą, rozstawianie namiotu, rozpalanie ogniska itp.
- Świadome ukierunkowanie wycieczek turystyczno-krajoznawczych na powtórzenie i pogłębienie wiedzy już posiadanej.
- Rozwój zdolności obserwacyjnych i dostrzeganie zjawisk przyczynowo-skutkowych.
- Poznanie sposobów aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu.
- Opanowanie przez uczniów wiadomości na temat bezpieczeństwa i higieny w czasie różnych imprez turystycznych oraz udzielania pierwszej pomocy.
- Wychowawcze
- Rozwijanie zamiłowania do turystyki i czynnego wypoczynku.
- Kształtowanie osobowości poprzez ukazywanie wartości wynikających z przebywania w świecie przyrody i kultury.
- Zaspokajanie potrzeb kulturalnych, budowanie wrażliwości i poczucia piękna, dążenie do rozwoju emocjonalnego i estetycznego.
- Kształtowanie emocjonalnych postaw przywiązania do kraju ojczystego, do dziedzictwa kulturowego własnego regionu.
- Poszanowanie symboli narodowych.
- Uczulenie na problem ochrony środowiska naturalnego, szczególnie obszarów leśnych.
- Integracja dzieci i młodzieży z różnych typów szkól, a w szczególności miasta Grudziądza i gmin sąsiadujących.
- Tworzenie postaw otwartych na współdziałanie w ramach grupy i kulturę bycia.
- Sportowo-zdrowotne
- Propagowanie wysiłku fizycznego przy różnych czynnościach w czasie imprez turystycznych np. marsze, biegi.
- Kształtowanie sprawności fizycznej poprzez np. jazdę na rowerze.
- Zachęcanie do współzawodnictwa np. w ramach zabaw, gier rekreacyjnych i marszach na orientację.
- Propagowanie spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu.
- Kształtowanie prawidłowej sylwetki młodych ludzi.
- Kształtowanie właściwych nawyków higienicznych.
II. TREŚCI KSZTAŁCENIAIII. PROCEDURY OSIĄGANIA ZAŁOŻONYCH CELÓWOsiąganie założonych celów będzie możliwe poprzez: - Koło Turystyczne:
- ustalenie terminu zajęć koła
- przyjęcie nowych członków
- omawianie treści kształcenia na zajęciach teoretycznych
- Imprezy turystyczne w dni wolne od nauki szkolnej:
- rajdy piesze po rodzinnym mieście i okolicy
- imprezy na orientację
- wycieczki rowerowe
- popularne wycieczki krajoznawcze
- Zajęcia praktyczne członków koła:
- posługiwanie się mapą
- wyznaczanie azymutu za pomocą busoli
- rozstawianie namiotu na boisku szkolnym
- pierwsza pomoc przedmedyczna
- Nauka piosenek w czasie zajęć koła.
- Biwaki jedno- lub wielodniowe np. Kuchnia, Małe Czarne:
- Kuligi:
- Jednodniowe wycieczki dydaktyczne:
- Wielodniowe wycieczki krajoznawcze lub krajoznawczo-turystyczne:
- Popularyzowanie na forum szkoły działalności turystycznej dzieci i młodzieży:
- ekspozycje na tablicy szkolnego Koła Turystycznego
- prezentacja komputerowa Koła Turystycznego w pracowni informatycznej
- Organizowanie spotkań z ciekawymi ludźmi z miasta i regionu.
- Stworzenie uczniom warunków do samodzielnego działania na rzecz własnego środowiska.
- Organizowanie imprez turystycznych lokalnych oraz współpraca z kołami turystycznymi działającymi w regionie.
Metody pracy: - Metody aktywizujące do poszukiwania, zbierania i prezentowania materiałów na dany temat, praca badawcza
- Udział uczniów w przygotowaniu wystaw, gazetek, folderów o własnym regionie
- Prowadzenie zajęć w terenie, organizowanie rajdów, wycieczek, spotkań z ciekawymi ludźmi, wyjść do muzeów na wystawy okolicznościowe
IV. OPIS ZAŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIAUczeń powinien: - odnajdywać w kulturze rodzimej i regionalnej źródeł wartości
- wykazać się znajomością historii Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego
- wymieniać zabytki Grudziądza i okolic
- wymienić ścieżki dydaktyczne w okolicach Grudziądza
- nazywać i wskazywać pomniki, tablice związane ze sławnymi ludźmi
- wykazywać się znajomością mapy i znaków topograficznych
- obliczać i wyznaczać azymut przy pomocy busoli
- integrować się z bracią turystyczną
- uczestniczyć we wszelkich imprezach turystycznych
- rozstawiać namiot i znać zasady konserwacji namiotu
- rozpoznawać zagrożenia wynikające z zachowań własnych i innych ludzi oraz szukania pomocy
- bezpiecznie poruszać się po drogach publicznych i korzystać ze środków transportu
- dbać o zdrowie, higienę, porządek i czystość najbliższego otoczenia
METODY OCENY OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW- samoocena uczniów
- dyplomy i nagrody za udział w konkursach
- pochwały na forum klasy, szkoły, np. podczas apelu
- wzmianki w prasie lokalnej
- wystawy prac w gablocie informacyjnej
- przedstawienia: scenki i piosenki
- formułowanie oceny opisowej na potrzeby wychowawcy klasy, który uwzględni ją przy wystawianiu oceny zachowania (w oparciu o arkusze obserwacji)
ŚRODKI WYKORZYSTYWANE W REALIZACJI PROGRAMU- prezentacja komputerowa Koła Turystycznego na stronie internetowej
- gablota szkolnego Koła Turystycznego
- zdjęcia z różnych imprez turystycznych
- książki, foldery, przewodniki turystyczne
- mapy turystyczne
- busole
- mapy topograficzne
- sprzęt turystyczny
- kronika Koła Turystycznego
V. EWALUACJAPrzez cały okres realizacji programu będzie prowadzone monitorowanie i ocenianie wysiłków ucznia, stopnia opanowania wiedzy i umiejętności posługiwania się nią. Ocenianie ma na celu wspieranie ucznia w kierunku zainteresowania się dziedzictwem kulturowym własnego regionu. Uczniowie powinni również wykazać większe od przeciętnej zaangażowanie w działalność społeczną na rzecz szkoły i środowiska, np. przygotowanie apeli i uroczystości związanych z krajoznawstwem i turystyką. Swoją postawą i zaangażowaniem powinni stanowić wzór do naśladowania dla innych uczniów. VI. UWAGI KOŃCOWERealizacja przedstawionego programu ma szerokie walory dydaktyczno-wychowawcze dzięki postawionym celom. Rozbudza i rozwija zainteresowania uczniów pozwalając na podejmowanie różnych form aktywności w czasie wolnym. Program ten przez zawarte w nim treści wzmacnia i rozwija takie cechy jak: ciekawość, żądza wiedzy, radość z obcowania z przyroda, chęć eksperymentowania, gotowość do poszukiwania i przyjmowania nowych idei, poczucie godności i szacunek dla innych. Jest formą pracy z wszystkimi uczniami: zdolnymi i mającymi trudności w nauce. Wpływa więc na podniesienie jakości pracy szkoły. BIBLIOGRAFIA- Turystyka i krajoznawstwo w szkole - Poradnik - ZG PTTK, Warszawa 2002
- Krajoznawstwo i turystyka w szkole - WSiP, Warszawa 1985
|