Działa tylko w IE - sorry!    
     

Wpływ działalności plastycznej na rozwój dziecka

mgr Bożena Kąkol


Działalność plastyczna obejmuje oprócz rysowania inne czynności artystyczne dzieci, a więc malowanie z zastosowaniem różnych rodzajów farb i technik, modelowanie z różnych materiałów, rzeźbienie, nalepianie, wydzieranie, papieroplastykę i wiele innych.

Do podstawowych zadań działalności plastycznej należy rozwijanie zdolności twórczych dzieci w zakresie plastyki, kształtowanie poczucia piękna, smaku artystycznego, i wyobraźni, a jednocześnie zaznajamianie dzieci z podstawowymi wiadomościami o sztuce plastycznej i jej niektórymi twórcami.

Plastyka w wychowaniu naszych dzieci odgrywa ogromną rolę. Jest ona bardzo ważną dziedziną działalności dziecka.

O sztuce mówi się często, że jest najpełniejszą formą ludzkiej ekspresji. Proces rysowania, malowania czy konstruowania jest skomplikowanym aktem, w którym dziecko, łącząc różne elementy swego doświadczenia, stwarza nową sensowną całość. W procesie dobierania, użycia w określony sposób i przekształcania tych elementów powstaje nie tylko obrazek czy forma przestrzenna - dziecko w nim bowiem ujawnia, jak myśli, czuje i widzi. Plastyka jest dla niego twórczą, dynamiczną aktywnością.

Indywidualne uzdolnienia plastyczne dzieci są bardzo zróżnicowane i nie wszystkie ich wytwory mają charakter artystyczny. Rysowanie czy lepienie są jednak w zasadzie czynnościami twórczymi, gdyż z nieukształtowanego materiału powstaje własny wytwór dziecka, nie będący jedynie kopią spostrzeganego modelu.

Małe dziecko działa spontanicznie i swobodnie, niezależnie od wiedzy i doświadczeń jakie posiada. Odczuwa ono spontaniczną potrzebę ekspresji graficznej, poziom jego ogólnego rozwoju psychicznego wyznacza zaś, co i w jaki sposób za pomocą kresek, plam czy innego tworzywa dziecko przedstawia.

Dzieci starsze tworzą wykorzystując doświadczenia, jakie posiadają w danej chwili. Ten właśnie akt tworzenia może dać nowe wiadomości, nowe odkrycia, potrzebne w dalszym działaniu. Dlatego najlepszym przygotowaniem do tworzenia jest działanie. Zapewniając dziecku warunki do stałego tworzenia opartego na wiedzy, którą aktualnie posiada, stwarzamy najlepsze warunki jego przyszłej aktywności twórczej.

Sztuka jest dla dziecka przede wszystkim środkiem wyrazu. Żadne z dzieci nie jest pod tym względem takie samo, każde różni się i stale zmienia w miarę jak wzrasta i spostrzega, pojmuje i "odbiera" swe otoczenie. Dziecko jest istotą dynamiczną, sztuka jest dla niego wyrazem myśli i przeżyć.

Plastyka dostarcza dziecku wiele radości a w szczególności stosowane rozmaite techniki plastyczne, które służą rozwijaniu twórczości dziecka i stanowią fundament dla rozwoju jego osobowości.

Plastyka ma wielkie znaczenie w rozwoju psychicznym i rozwoju sprawności manualnych dziecka, zaspokajając jego potrzebę przeżyć, działania, manipulowania różnymi przedmiotami. Własna twórczość uspakaja go, daje odprężenie i rozładowanie przeżyć emocjonalnych.

Twórczość plastyczna ma duże znaczenie dla utrzymania równowagi nerwowej dziecka, oraz jego zdrowia psychicznego daje mu wiele radości, podnosi dobre samopoczucie, jest środkiem wychowania estetycznego oraz prowadzi dziecko drogą samodzielnych doświadczeń do własnej sztuki.

Wypowiadanie się artystyczne podlega rozwojowi i jest odzwierciedleniem psychiki dziecięcej. W dziełach twórczych dziecko wyraża swe myśli, uczucia, zainteresowania oraz wiedzę o otoczeniu.

Wychowanie przez sztukę jest dziedziną oddziaływań, których główny cel to rozwijanie wrażliwości sensorycznej.

Twórczość artystyczna umożliwia zetknięcie się z bogactwem tworzywa, intrygujących kształtów i form, różnorodnością barw, które za równo dzieciom jak i dorosłym winny sprawiać radość.


Literatura:

  1. Żebrowska M.: Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży. PWN Warszawa 1982.
  2. Suchodolski B.: Pedagogika PWN Warszawa 1980.
  3. Przetacznik-Gierowska M. Makiełło-Jarża G.: Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego. WSiP Warszawa 1985.
  4. Dymara B.: Dziecko w świecie sztuki. "Impuls" Kraków 1996.
  5. Trojanowska A.: Dziecko i plastyka. WSiP Warszawa 1988.
  6. Lovenfeld V.: Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. PWN Warszawa 1977.
  7. Szuman S.: Sztuka dziecka. WSiP Warszawa 1980.