To warto przeczytać
Tytuł: "Jak hospitować"
Autor: Kazimierz Borzęcki
Wydawnictwo: Księgarnia "Oświata" Olsztyn 1995
Wiele się dzisiaj mówi o funkcji opiekuna stażu, o tym jakie są jego obowiązki. Jednym z nich jest obserwacja zajęć prowadzonych przez stażystę i nie ważne czy mówimy tak o nauczycielu "stażyście" czy "kontraktowym". Na nas opiekunów spadło więc nie łatwe przecież zadanie. Wielu z nas zastanawia się jak wywiązać się z tego obowiązku w sposób mądry i właściwy, a przy tym nie zrazić do siebie kolegi. Tym wszystkim, którzy spotkali się po raz pierwszy z tym problemem chciałabym polecić książkę zatytułowaną "Jak hospitować". Jest to książka zupełnie inna niż te, o podobnej tematyce, z którymi miałam wcześniej "do czynienia". Jest to książka niewielka, w której zawarto głębokie treści, a przedstawiono je językiem prostym i zrozumiałym dla przeciętnego odbiorcy. Najważniejsze zawarte w niej zagadnienia można przedstawić w czterech punktach: - planowanie pracy hospitacyjnej,
- czynności przedhospitacyjne,
- przebieg i rodzaje hospitacji,
- konferencja pohospitacyjna.
Chciałabym krótko omówić wspomniane zagadnienia i zwrócić uwagę na niektóre, moim zdaniem, bardzo ważne wnioski, które zawiera omawiana książka. Jeżeli chodzi o pierwsze zagadnienie autor podkreśla, że plan pracy hospitacyjnej powinien stanowić integralną część planu pracy szkoły, a jego cele i zadania wynikać z analizy pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły oraz z konkretnych warunków i potrzeb szkoły. Z planem powinni być zaznajomieni nauczyciele bowiem znajomość przez nich celów tematyki hospitacji wpływa dobrze na ich pracę. Jakie czynności powinniśmy wykonać przed wejściem na zajęcia naszego "podopiecznego"? Każdy z nas wie, że nie powinno się wchodzić na zajęcia bez przygotowania, jest to bowiem w pewnym sensie lekceważenie kolegi. Musimy zapoznać się z tematem, celami oraz wymaganiami programowymi, zgromadzić jak największą ilość rzeczowych informacji oraz wskazane jest przeprowadzenie rozmowy przedhospitacyjnej. Gorąco polecam wszystkim część związaną z przebiegiem i rodzajem hospitacji. Przypuszczam, że większość z nas odbywa tzw. hospitacje normalne, tradycyjne, całościowe, które spełniają funkcje diagnostyczno-kontrolne i oceniające działalność pedagogiczną. Są wśród nas osoby, które być może nie wiedzą o możliwości odbywania innych hospitacji np. cyklicznych, problemowych czy okolicznościowych. Książka ta w sposób szczegółowy opisuje każdy rodzaj hospitacji oraz informuje co dana hospitacja "wnosi", na co należy zwracać uwagę oraz kiedy dany rodzaj hospitacji możemy zastosować. Porusza również problem tzw. zapowiedzi hospitacji, autor przedstawia argumenty za i przeciw. Większa część tej pozycji poświęcona jest tzw. konferencji pohospitacyjnej; okazuje się, że jest to jeden z najważniejszych elementów, od którego w dużej mierze zależy czy pomożemy naszemu koledze, jak będą układały się nasze dalsze stosunki. Oto kilka najważniejszych wniosków: Konferencja powinna odbywać się zawsze w ustalonym czasie, najbardziej optymalnym terminem jest następny dzień po odbyciu hospitacji (najpóźniej w ciągu 3 dni). Przygotowanie do konferencji powinno obejmować nauczyciela i opiekuna. Sposób przeprowadzenia konferencji powinien obejmować: - omówienie i dokonanie samooceny lekcji przez nauczyciela prowadzącego zajęcia otwarte (Analiza lekcji z punktu widzenia zaplanowanych celów, metod, stosowanych środków dydaktycznych, walorów wychowawczych lekcji, aktywności uczniów, stopnia opanowania materiału),
- analiza i ocena lekcji przez opiekuna (Dyskusja),
- udzielenie rad i zaleceń przez opiekuna (Instruktaż i zalecenia).
Pozycja ta stanowi cenne źródło informacji, praktycznych wskazówek oraz zawiera przykładowy zestaw tematów pytań pomocniczych do konstruowania przewodnika obserwacyjnego przy hospitowaniu lekcji. Po przeczytaniu tej książki można odnieść wrażenie, że jest ona świetnym poradnikiem dla nauczycieli zarówno młodych jak i doświadczonych, mimo że tytuł może sugerować może coś innego.
|
